Yeremya 2:6-12

6‘Mısır'dan bizi çıkaran,
Çölde, çukurlarla dolu çorak toprakta,
Koyu karanlıkta kalan kurak toprakta,
Kimsenin geçmediği,
Kimsenin yaşamadığı toprakta
Bize yol gösteren RAB nerede?’ diye sormadılar.
7Meyvesini, en iyi ürününü yiyesiniz diye
Sizi verimli bir ülkeye getirdim.
Oysa siz gelir gelmez ülkemi kirlettiniz,
Mülkümü iğrenç bir yere çevirdiniz.
8Kâhinler, ‘RAB nerede?’ diye sormadılar,
Kutsal Yasa uzmanları beni tanımadılar,
Yöneticiler bana başkaldırdılar;
Peygamberler Baal adına peygamberlik edip
İşe yaramaz putların ardınca gittiler.
9“Bu yüzden sizden yine davacı olacağım” diyor RAB,
“Torunlarınızdan da davacı olacağım.
10Gidin de Kittim[a] kıyılarına bakın!
Kedar[b] ülkesine adam gönderip iyice inceleyin,
Hiç böyle bir şey oldu mu, olmadı mı görün.
11Hiçbir ulus ilahlarını değiştirdi mi?
–Ki onlar zaten tanrı değildirler–
Ama benim halkım görkemini[c]
İşe yaramaz putlara değişti.
12Ey gökler, şaşın buna,
Tir tir titreyin, şaşakalın” diyor RAB.
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

2:1-6:30 Bunlar, Yeremya’nın Yoşiya’nın krallığı döneminde Tanrı’dan aldığı ilk sözlerdir (Yer.3:6). Bu kısmın ana teması, halkın Tanrı’ya sırt çevirmesinden (2-5. bölümler) ötürü Tanrı tarafından yabancı uluslar aracılığıyla cezalandırılmasıdır (6. bölüm).
2:6 Mısır’dan bizi çıkaran... RAB RAB halkını (bkz. Yar.2:4 ve Çık.3:15’e ait notlar) Mısır’dan, yalnız O’na hizmet etsinler diye kurtarmıştı. Bu kurtuluş ve İbrahim’le yapılan antlaşmaya dayalı Tanrı’nın seçimi, İsrail’in kimliğini belirlemiştir (Çık.19:1-6; Çık.20:2-6). Çölde... karanlıkta kalan... toprakta Çöl çoğu zaman karanlık, tehlike ve ölümü simgeler ; Kutsal Kitap’ta hazırlanma veya deneme yeri olarak da görülür (bkz. Yer.2:31 ve ilgili not; Yer.9:10; Yer.12:12; Yer.17:6; Yer.23:10; Mez.44:19). Bize yol gösteren Bkz. Yer.2:17; Yas.8:15; Mez.23:2-3.
2:7 verimli İbranicesi “karmel”dir (bkz. Yşa.33:9 ve ilgili not; krş. Yer.48:33; ayrıca krş. Yer.4:26). ülkemi kirlettiniz Bkz. Yer.3:1-2,Yer.3:9; Yer.16:18; ayrıca bkz. Lev.4:12’ye ait not. Mülkümü Hem Tanrı’nın İsrail halkına vaat ettiği topraklar hem de İsrail halkının bizzat kendisi (özellikle bkz. Yer.12:7-9) söz konusudur. iğrenç Bkz. Lev.7:21’e ait not.
2:8 Kâhinler... Yöneticiler... Peygamberler Bkz. Yer.1:18’e ait not. Kutsal Yasa uzmanları Kâhinler (bkz. Yas.31:11 ve ilgili not). Yöneticiler İbranicesi, ‘çobanlar’ anlamına da gelir; halkın önderlerini ifade eder (bkz. Yer.23:1-4; Yer.49:19; Yer.50:44; özellikle bkz. Hez.34:1-10,Hez.34:23-24). Baal adına Krş. Yer.11:21; Yer.14:15; Yer.23:25; Yer.26:9; bkz. Hak.2:13’e ait not. İş e yaramaz putların ardınca gittiler Bkz. Yer.2:23.
2:9 davacı olacağım Bkz. Yer.25:31; Hoş.4:1; Hoş.12:2; Mik.6:2.
2:10 Kittim Kıbrıs. İsrail’in batısındaki ülkelerin de bu şekilde adlandırıldığı görülür (ayrıca bkz. Say.24:24; Hez.27:6 ve ilgili notlar). Kedar İsrail’in doğusundaki ülkeler için kullanılan ad (ayrıca bkz. Yer.49:28; Yşa.21:16 ve ilgili not).
2:11 görkemini Tanrısı’nı (bkz. Mez.106:20; Hoş.4:7). Bazı eski İbrani din bilginlerine göre “görkemimi” diye okunmalıdır. İş e yaramaz Bkz. Yer.2:8’e ait not.
2:12 Ey gökler... şaşakalın Bkz. Yşa.1:2’ye ait not; ayrıca bkz. Mik.6:1-2 ve ilgili not.

Videolar

Yeremya Girişi

Peygamber Yeremya İ.Ö. 7. yüzyılın sonuyla 6. yüzyılın başlarında yaşadı. Uzun hizmeti sırasında Tanrı'nın halkını uyardı, yaptıkları günah ve putperestlik yüzünden başlarına gelecek büyük felaketi önceden bildirdi. Peygamberliğin yerine geldiğini -Yeruşalim'in Babil Kralı Nebukadnessar'ın eline geçtiğini, kentin ve tapınağın yıkıldığını, Yahuda Kralı'yla birçok kişinin Babil'e sürgüne gittiğini- gördü. Halkın sürgünden geri dönüp eski gönencine kavuşacağını da bildirdi.

Yeremya Kitabı aşağıdaki bölümlere ayrılabilir:

1. Yeremya'nın çağrılışı.
2. Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde Tanrı'nın Yahuda halkına verdiği uyarılar.
3. Yeremya'nın yazmanı Baruk'un derlediği yazılarla Yeremya'nın peygamberlik sözleri ve yaşamından önemli kesitler.
4. Tanrı'nın birçok ulusa ilişkin bildirileri.
5. Yeruşalim'in düşüşü ve halkın Babil'e sürülmesi

Yeremya çok duyarlı biriydi. Halkını seviyor, halkın başına gelecek yıkımları bildirmekten hoşlanmıyordu. Birçok bölümde Tanrı onu peygamber olarak atadığı için acı duyduğunu söylüyor. Tanrı'nın sözü onun yüreğinde ateş gibiydi, onu söndüremiyordu.

Kitabın 31:31-34 ayetleri umut doludur. Yeni bir antlaşmanın olacağı bir gün gelecek. Öğreten olmadan, anımsatan olmadan halkın Tanrı sözünü yerine getireceği gün gelecek. Çünkü Tanrı sözü onların yürekleri üzerine yazılacak.

Ana Hatlar:

1:1-19 Yeremya'nın çağrılışı
2:1-25:38 Kral Yoşiya, Yehoyakim, Yehoyakin ve Sidkiya döneminde yapılan peygamberlik sözleri
26:1-45:5 Yeremya'nın başından geçen olaylar
46:1-51:64 Uluslara ilişkin bildiriler
52:1-34 Yeruşalim'in düşüşü
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş